Het woord logopedie is samengesteld uit de Griekse woorden 'logos' en 'paidein'.

'Logos' staat voor gesproken woord en 'paidain' voor opvoeden. Logopedie betekent dus opvoeden tot het gesproken woord. Vroeger gebruikte men hiervoor wel eens de term spraakleraar.

Logopedie is een paramedisch beroep. Een logopediste werkt dan ook vaak samen met andere disciplines zoals psychologen, neurologen, ergotherapeuten, huisartsen, kinesisten, diëtisten, ...

Logopedie omvat preventie, onderzoek en behandeling van allerlei stoornissen die te maken hebben spraak, taal, stem en gehoor. De logopediste geeft ook advies en info aan mensen die problemen hebben met communiceren. Communicatie is echter meer dan praten alleen. Communicatie omvat vele uitingsvormen waaronder taal, lezen, schrijven, gebaren, ...

Meer dan ooit leven wij in een communicatiemaatschappij. Goede communicatieve vaardigheden en een normale taalontwikkeling zijn belangrijk voor de overdracht van informatie, kennis en gevoelens. Dankzij communicatie en taal is het mogelijk om met anderen samen te leven. Bovendien is taal een belangrijke voorwaarde om goed te leren lezen, schrijven en spreken.

Communicatie- en taalstoornissen hebben een negatieve invloed op ons sociaal en emotioneel welzijn.

Logopedie vervult daarom een duidelijke belangrijke maatschappelijke rol.

Logopedisten werken zowel met kinderen als volwassenen en zijn werkzaam in het buitengewoon onderwijs, instellingen voor gehandicapten, ziekenhuizen, revalidatiecentra, rusthuizen en vaak in een zelfstandige praktijk.